यदा दारुणाभाषणा भीषणा मे
भविष्यन्त्युपान्ते कृतान्तस्य दूताः ।
तदा मन्मनस्त्वत्पदांभोरुहस्थं
कथं निश्चलं स्यान्नमस्तेऽस्तु शंभो ॥ २१
யதா தாருணாபாஷணா பீஷணா மே
பவிஷ்யந்த்யுபாந்தே க்ருதாந்தஸ்ய தூதா: |
ததா மன்மனஸ்த்வத்பதாம்போருஹஸ்தம்
கதம் நிஸ்சலம் ஸ்யான்னமஸ்தே(அ)ஸ்து ஸம்போ || 21
शंभो = ஏ பரமேஸ்வரா ! यदा = எப்பொழுது दारुणाभाषणा = மிகவும்
கடுமையான பேச்சுக்களை உடையவர்களாயும் भीषणा =
பயங்கரமானவர்களுமான कृतान्तस्य = யமனுடைய दूताः
ஒற்றர்கள் मे = என்னுடைய उपान्ते = அருகில்भविष्यन्ति =
இருப்பார்களோ तदा = அப்பொழுது मन्मन : என்னுடைய
மனம் त्वत्पदाम्भोरुहस्थं = உம்முடைய பாதகமலத்தையடைந்து
कथं = எவ்வாறு निश्चलं = स्यात् = இருக்கும் ?
ते = உமக்கு नम : வணக்கம் अस्तु = இருக்கட்டும் .
நம்முடைய அந்திய காலத்தில் காலனுடைய பயங்கரமான தூதர்கள் நம்மை அணுகுவார்கள் . அவர்கள் வெட்டு குத்து
கொல்லு என்று பயங்கரமாக ஒருவருக்கொருவர் .அதைக்கேட்டு மனம் மிகவும் நடுங்கிக் கொண்டிருக்கும்.அப்பொழுது பரமேச்வரனுடைய பாத கமலங்களில் மனதை நிலைநாட்டுவது இயலாத கார்யம் .
ஆகையால் இப்பொழுதே பகவானுடைய பாத கமலங்களில்
வணங்கி மனதை ஈடுபடச் செய்யவேண்டும். இவ்வாறு
செய்வதால் யமனுடைய தூதர்கள் நம் முன் வரும் பொழுது
நமது மனம் பகவானிடம் லயித்துவிடும். அந்த சமயத்தில்
நமக்கு அவர்களால் யாதொரு துன்பமும் ஏற்படாது .
Comments
Post a Comment